Tineke Duvivier-de Beer
(1910-1998)
– huisvrouw
– helpt joodse vluchtelingen
Trijntje de Beer is de dochter van Jakkele Johannes de Beer en Grietje Jepma. Ze wordt geboren op 2 februari 1910 in Tzummarum (Friesland), een arm agrarisch gebied op een steenworp afstand van de Waddenzee. Tineke is het 6e kind in een gezin van 8 kinderen. Zij trouwt in 1935 in het naburige Sexbierum met Antonius (Toon) Duvivier, hij is machinist op de ‘grote vaart’. Tineke is huisvrouw. Uit het huwelijk zijn geen kinderen geboren.
Als de oorlog uitbreekt vaart Toon op zee; hij heeft in de jaren ’40-’45 bij de koopvaardij gevaren. Tineke heeft in Amsterdam-Zuid gewoond, o.a. op het adres Joh. Verhulststraat 47 bv. Het echtpaar Duvivier behoort tot de Doopsgezinde Gemeente. Diverse leden van deze gemeente hebben zich voor de oorlog al ingezet om vluchtelingen uit Duitsland te helpen. Ook Tineke Duvivier heeft dit gedaan. Ze behoort tot de kring rond Cor Inja (groepslid 901). Deze groep Doopsgezinden is hiermee tijdens de oorlog doorgegaan. Zij hebben met Groep 2000 samengewerkt. Tineke heeft Joden naar onderduikadressen in Friesland geholpen.
Op 29 januari 1943 is Tineke door de SD van huis gehaald. Zij wordt verdacht van ‘Jodenbegunstiging’ en het in bezit hebben van wapens.
Na haar arrestatie heeft zij 7 maanden in ‘het Oranjehotel’ in Scheveningen gezeten. Daarna is ze overgebracht naar kamp Vught. Hier heeft zij 12 maanden gezeten, o.a. in de bunker. In september 1944 (Op ‘dolle dinsdag’) is zij met een groot transport vrouwen en kinderen naar het concentratiekamp Ravensbrück in Noord Duitsland overgebracht (aankomst 9 september 1944). In Ravensbrück raakte ze bevriend met Mien Sneevliet (vrouw van de vermaarde socialist Henk Sneevliet).
In Ravensbrück heeft zij tot 24 april 1945 verbleven. Toen is zij bevrijd door de geallieerden en met een groep vrouwen door het Rode Kruis (van Folke Bernadotte) naar Zweden gebracht (opvangkamp te Skatas). Tineke heeft tijdens gevangschap TBC opgelopen. Op 27 juli 1945 kwam zij via Brussel in Eindhoven aan. Op 29 augustus 1945 keerde ze in Amsterdam terug. Ook haar man overleefde de oorlog.
Na de bevrijding heeft ze een tijd in Engeland (Birmingham) gewoond. Vandaaruit getuigde ze tegen de kamparts Anne Sperry. Toon Duvivier is tot zijn pensionering als werktuigbouwkundige bij de KNSM werkzaam geweest.
Het echtpaar Duvivier heeft de laatste jaren van hun leven doorgebracht op een seniorenflat in Epe. Toon overleed in 1983. Tineke overleed in maart 1998.
Marieke de Lange-Stelwagen (nicht)