Ad Mansvelt
(1922 – 1998)
13018
– student Rechten
– hulp-huisbezoeker voor de Onderzoek-Centrale
Adriën Mansvelt wordt geboren op 26 juni 1922 in Amsterdam. Hij is de zoon van Willem Maurits Frederik (roepnaam: Mauk) Mansvelt en Levina Johanna Kroef. Hij heeft een jongere broer Willem Eduard. Het gezin is Nederlands-Hervormd.
Het gezin heeft een aantal jaren in Batavia (Nederlands-Indië) gewoond, waar zijn jongere broer wordt geboren. Voor de oorlog uitbrak is moeder met de kinderen terug naar Nederland (Den Haag) gegaan. Vader is er gebleven en is Hoofd geweest van het Centraal Kantoor voor de Statistiek in Batavia, lid van de Volksraad van Nederlands-Indië en laatstelijk adviseur van het Nederlandse Koloniale Bestuur. Tijdens de Japanse bezetting is hij geïnterneerd geweest. Op 10 november 1945 was hij in Bandung (West-Java) om zaken te bespreken met betrekking tot de interneringskampen Tjimahi en Tjihapit. Sindsdien is hij als vermist opgegeven. Aangenomen wordt dat hij door extremisten is gekidnapt en vermoord.
Ad Mansvelt is in de laatste oorlogsjaren betrokken bij de Onderzoek-Centrale als hulp-huisbezoeker. Aan de hand van door hem bij huisbezoeken opgedane informatie wordt al of niet tot hulpverlening aan onderduikers vanuit Groep 2000 overgegaan.
Bij de Onderzoek-Centrale heeft hij op prettige wijze samengewerkt met Kees Reitema. Ad zou niet lang hulp-huisbezoeker zijn geweest, omdat hij een drukbezet man was vanwege zijn Rechtenstudie (te Utrecht) en zijn werkzaamheden bij de voedselvoorziening.
Uit een brief van Ad kan worden opgemaakt dat hij tijdens de oorlog lange tijd ondergedoken is geweest bij zijn tante Hanah op zolder aan de Leidsegracht in Amsterdam. Hij vond het verschrikkelijk om als jonge man onder te moeten duiken en ging daarom vaak stiekum buiten wandelen en naar boksles. Tuuk Buijtenhuis bezocht hem toen regelmatig om hem te weerhouden van deze levensgevaarlijke uitstapjes en om hem gezelschap te houden (Ad is na de oorlog een huisvriend van Tuuk en haar dochter Mette geweest).
Na de oorlog heeft Ad Mansvelt zijn Rechtenstudie afgerond. Hij is vervolgens bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken in diplomatieke dienst gegaan. Ad is in 1958 in het huwelijk getreden met jonkvrouwe Margaretha Barones van Boetzelaer van Oosterhout; uit dit huwelijk zijn geen kinderen geboren; Ad is dan ambassade-secretaris in Parijs. Later werkt hij achtereenvolgens op de ambassade in Londen, in Addis Ababa (Ethiopië), bij BZ als Hoofd Bureau bij de Directie Integratie Europa, als ambassaderaad in Teheran en Genéve, consul-generaal te Johannesburg, als ambassadeur te Accra (Ghana) en laatstelijk (eind jaren ’70, eerste helft jaren ’80) als ambassdeur te Boekarest (Roemenië).
Na zijn (vervroegde)pensionering woont het echtpaar Mansvelt circa tien jaar lang in Zwitserland, tot Ad ziek wordt en naar een verpleeghuis in Lochem verhuist. Ad Mansvelt is daar op 18 april 1998 overleden. Zijn echtgenote Margaret overlijdt in 2002. Beiden liggen begraven op de familiebegraafplaats bij Huis Oosterhuis, in Oosterhout.
Katja Caroline Levine Mansvelt (oudste nicht en petekind)